mercoledì 13 giugno 2012

Alamanno da Melfi, monaco cassinese

Al capitolo 51 dell’Ortus et vita iustorum cenobii Casinensis Pietro diacono racconta la vicenda di "Almannus" che "in Casino Monachus fuit  eius profecto quantum Deo placuerit vita, exitus illius patefecit. Hic igitur e Melphia, de qua ortus fuerat, ad hoc coenobium veniens districtissime satis, et continentissime vixit, omnibus enim noctibus iuxta ecclesiam S. Andrea apostoli nudus permanens, duris scoparum ictibus psalmos canens, semetipsum affligere non desinebat. Gerardi autem abbatis tempore [ottobre 1111 - 17 gennaio 1123], cum idem vir notturno tempore esset defunctus, Nicolaus Сellararius foris monasterium manens, elevatis oculis, vidit tettum cenobii de super aperiri, et ex eo maximum globum ignis egredi, atque in coeli alta deferri. Statim vero ad monasterium nuntium mittens, invenit еa hora fuisse Almanni obitum, qua globum ignis de monasterio egredi coelique alta petere vidit. Hanc autem visionem sicut Cellararius a foris ita et Carbo in Monasterio positus vidit. Hic vero quamdiu vixit, tribus diebus in ebdomada panem et aquam comedit, et numquam nisi certa solvit festivitate ieiunium.
(da Historia abbatiae Cassinensis, Sebastiano Coleti (a c. di), 1733, pag. 381)

Nessun commento:

Posta un commento